Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/9007 Esas 2015/10080 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2012/321993
MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/12/2011
NUMARASI : 2011/249 (E) ve 2011/1124 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesinin 1. fıkrasına göre sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın öncelikle muhatabın bilinen en son adresinde tebliğe çıkarılması ancak 6099 sayılı Kanun"un3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligatın bu adrese yapılmasının gerektiği; somut olayda sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün sanığın bilinen son adresi yerine doğrudan Mernis adresine gönderildiğinden, yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğu, bu nedenle sanığın 30/10/2012 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın yargılama aşamasında alınan savunmasında üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, katılan ile oğlu tanık Ahmet"in soruşturma aşamasında alınan beyanlarında ismini sonradan F.. E.. olarak öğrendikleri kişinin işyerinden cep telefonu ile 10 TL parayı çaldıklarını belirttikleri, yargılama aşamasında alınan beyanlarında da sanığı daha önceden tanımadıklarını beyan ettikleri, tanık Ahmet"in ayrıca sanığı fotoğraftan teşhis ettiğini belirttiği ancak dosya içerisinde usulüne uygun tutulmuş bir teşhis
tutanağının bulunmadığının anlaşılması karşısında; mümkün olduğu takdirde sanık Ferhat ile katılan ve tanık Ahmet"in yüzleştirilmesi, mümkün olmadığı takdirde sanığın teşhise elverişli fotoğrafları getirtilerek olay tarihinde hırsızlık suçunu işleyen kişinin sanık F.. E.. olup olmadığı katılan ve tanığa sorulduktan sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme sonucunda yazılı şekilde karar verilmemesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 11/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.