Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4322 Esas 2018/11331 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 89/4, 22/3, 62,5 1.maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve mahalli Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Hükmedilen cezada TCK’nın 62. maddesi gereğince takdiri indirim uygulandığı halde, sanığın kişilik özellikleri ve cezanın geleceği üzerindeki olası etkileri gerekçe gösterilerek aynı maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi suretiyle hükümde çelişki yaratılması,
Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan hükmolunan hapis cezasına dayanak kanun maddesinin, hükmün birinci fıkrasında ‘’TCK"nın 89/1. maddesi" olarak gösterilmesi gerekirken ‘’TCK"nın 89/4. maddesi’’ olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (1) maddesindeki ‘’TCK"nın 89/4 maddesi uyarınca’’ ibaresi çıkarılarak, yerine ‘’TCK"nın 89/1. maddesi uyarınca’’ ibaresinin eklenmesi ve hükümde çelişki yaratan beşinci fıkranın beşinci bendinin çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.