MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 03/12/2007 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24/12/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava kişilik haklarına saldırı iddiasına dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının 06/06/2007 tarihinde Bahçelievler Belediyesi Emlak ve İstimlak Müdürlüğüne göndermiş olduğu yazıda hakaret ve tehdit içeren ifadeler kullanması nedeniyle kişilik haklarının saldırıya uğradığını belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı, 26 yıl önce, sahibi olduğu arsanın, yeşil alan olarak kamulaşırıldığını ancak halen otopark olarak kullanıldığını, bu olay nedeniyle mağduriyetinin bulunduğunu, dilekçesinde isim zikredilmediğini ayrıca kullandığı ifadelerin eleştiri niteliğinde olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davalının göndermiş olduğu 06/06/2007 tarihli dilekçe ile davacının kişilik haklarına saldırıda bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalı tarafından 06/06/2007 tarihinde ..... Belediyesi Emlak ve İstimlak Müdürlüğüne gönderilen dilekçe ile dava dilekçesinde Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi,.... İdare Mahkemesi Başkanlığı, ..... Belediyesi İmar ve Şehircilik Müdürlüğüne gönderildiği belirtilen 25/01/2007, 21/06/2007 ve 19/04/2007 tarihli dilekçeler incelendiğinde; davalının 26 yıl önce yeşil alan yapılacağı gerekçesiyle kamulaştırılıp halen otopark olarak kulanıldığını beyan ettiği taşınmaz ile ilgili işlemlere dair serzenişlerinin yer aldığı, söz konusu yazıların davacının kişilik haklarına saldırıda bulunma amacıyla yazılmadığı ve kullanılan ifadelerin davacı Belediyenin tüzel kişiliğine yönelik olmadığı anlaşılmaktadır.Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, istemin tümden reddi gerekirken; kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.