İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma - Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak - Kabul etmek veya bulundurmak - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2016/5367 Esas 2016/7251 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma, Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, Kabul etmek veya bulundurmak
Hüküm : 1-TCK"nın 191/1, 43/1, 62, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-TCK"nın 297/1-2. cümle, 43/1, 62, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- TCK"nın 297. maddesinin 1. fıkrasının 2. cümlesinde mevcut "suç konusu eşyanın bulundurulması ayrı bir suç teşkil ettiği taktirde fikri içtima kurallarına göre belirlenecek ceza yarı oranında artırılır." şeklindeki hüküm gereğince sanık hakkında infaz kurumuna yasak eşya sokma suçundan kurulan hükümde cezasında artırım yapılmasına rağmen ayrıca kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkumiyetine dair ayrı bir hüküm kurulması,
2- Mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi gereğince "mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar şekilde 1 yıl 15 gün süre ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına hükmedilmesi,
3- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı ile TCK"nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
4-Kabul ve uygulamaya göre de;
Hüküm tarihinden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesiyle TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrasında yapılan değişiklik ve anılan Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasındaki düzenleme gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden tayin ve takdir edilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 22.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.