1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere  göre, davalıların tüm, davacının aşağıdaki  bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının  reddi gerekir.
2-Dava, davalıya ait işyerinde 04.08.1983-26.02.2001 tarihleri arasında hizmet aktine dayalı olarak geçen Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen sigortalı hizmetlerinin tesbiti istemine ilişkindir. Bu yönü ile davanın yasal dayanağı belirgin olarak 506 sayılı Yasanın 79/8. maddesidir. Anılan maddede yönetmelikle tesbit edilen belgeler işveren tarafından verilmeyen sigortalılar çalıştıkları hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde dava açacakları hükmü öngörülmüştür. Madde de belirtildiği üzere; yönetmelikle tesbit edilen belgelerin (işe giriş bildirgesi) verilmesi durumunda, işe giriş ve işten çıkış tarihleri arasındaki bildirim dışı süreler yönünden 5 yıllık hak düşürücü süreden söz edilemeyeceği açık- seçiktir. Mahkemece uyulmasına karar verilen bozma ilamında da bu nedenle sadece, işten çıkış ve yeniden işe giriş tarihleri arasındaki süreler yönünden hakdüşürücü sürenin gecip geçmediği konusunda araştırma yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Yargıtayın istikrarlı uygulanması bu yöndedir.  
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmazsızın, bozma ilamı dışına çıkılarak , davacının 01.04.1998 tarihinden önceki sürelere ilişkin talebinin davanın esasına girilmeden hak düşürücü süreye uğradığından bahisle tümüyle reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. 
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı İ.A. "a yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 05.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.