Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanık ... hakkında TCK"nın 89/1-2-b, 62, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanık ... hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanık ..."ın mahkumiyetine, sanık ..."in ise beraatine ilişkin hüküm sanık ... müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
(I) Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin, sanığın kusurlu olduğundan bahisle mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
(II) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelemesine gelince,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ... müdafiinin kusur durumuna yönelik yerinde görülmeyen, katılan vekilinin ise sair temyiz itirazının reddine ancak;
Katılan ... hakkında düzenlenen 03.09.2013 tarihli adli raporun katılanın olaydan sonra kaldırıldığı ancak tedavisinin kendisinin dış merkezde tedavi olmak istediğini belirtmesiyle yarım kaldığı anlaşılan ... Üniversitesi Hastanesinin evraklarına göre düzenlendiğinin ve dosya arasında bulunan katılana ait fotoğraflardan katılanın sağ ayak parmaklarından iki tanesinin kopmuş olduğunun anlaşılması karşısında katılanın tedavisinin devam edildiği sağlık kuruluşlarından tedaviye ait tüm evrakların getirtilerek katılanın TCK"nın 89. maddesi kapsamında yaralanmasının derecesini bildirir kati adli raporunun tanzim edilmesinin ardından sanığın hukuki durumunun tespit ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA 27/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.