Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/18006 Esas 2007/1241 Karar Sayılı İlamı

Davacı, 30.07.2003 tarihli emeklilik başvurusuna göre emekliliğe hak kazandığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı  vekili tarafından  temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalı Kurumun   aşağı bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, Kurumca kabul edilmeyen 20.0.1982-22.03.1985 tarihleri arasındaki dönemde, 1479 sayılı Yasa"ya tabi  Bağ-Kur sigortalısı olduğunun  ve tahsis talep tarihi olan 30.07.2003 tarihinde yaşlılık aylığına hak kazandığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, istemin  kabulüne karar verilmiş ise de yaşlılık aylığına ilişkin varılan bu sonuç dosya içerisindeki bilgi ve belgelere uygun bulunmamaktadır. 
Davanın yasal dayanağını oluşturan 1479 sayılı Yasanın 35. maddesinin (a) bendine göre, yaşlılık aylığı bağlanabilmesi  için; yazılı talepte bulunmak ve talepte bulunulduğu tarihte prim ve her türlü borçlarını ödemiş olmak  koşuldur. Davacının,  tahsis talep tarihi itibarıyla  2.517.987,00 TL gecikme zammı borcunun bulunduğu dosya içerisindeki hesap özetinden anlaşılmaktadır. 
Mahkemece, davacının gecikme zammı borcu bulunduğu gözardı edilerek yazılı şekilde davacıya 01.08.2003 tarihinden itibaren  yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin  karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 05.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.