Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/3099 Esas 2018/17051 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3099
Karar No: 2018/17051
Karar Tarihi: 26.12.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/3099 Esas 2018/17051 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları incelenerek suçların sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiş ve hükümler onanmıştır. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının uygulanması gerektiği ve yargılama giderlerinin eşit şekilde değil ayrı ayrı alınması gerektiğine hükmedilmiştir. Bu nedenle hükümler bozulmuş ve yeniden yargılama gerektirmemiştir. TCK'nın 53. maddesi Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı doğrultusunda uygulanmalıdır. Sanıkların birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderleri ayrı ayrı, ortak yargılama giderleri ise eşit şekilde sorumlu tutulmalıdır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 53. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi

17. Ceza Dairesi 2017/3099 E. , 2018/17051 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Bu dava sebebiyle yapılan toplam 115,00 TL yargılama gideri açısından, suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin ""ayrı ayrı"" yerine, "eşit şekilde"" alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılıklar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan kısım 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ayrıca hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısmın çıkartılarak yerine "Sanıkların birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümler DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.