Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/3126 Esas 2014/10564 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/3126
Karar No: 2014/10564
Karar Tarihi: 16.06.2014

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/3126 Esas 2014/10564 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, el atmaya dayalı olarak men'i müdahale ve kal'e kararının verilmesini talep etmiştir. Asliye Hukuk Mahkemesi, davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, temyiz eden davalı vekili, ceza davasından vazgeçildiği gerekçesiyle bu kararın iptal edilmesini talep etmiştir. Yargıtay, sair temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar vermiştir. Ancak, davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi ve Harçlar Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücreti ve harç ödenmesi gerektiği hükmü gözetilmediği için düzeltme kararı verilmiştir. Düzeltme kararı uyarınca, HUMK'nun 438. maddesi uyarınca hüküm düzeltilmiş ve onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7. ve 13. fıkraları dikkate alınmıştır.

(Kapatılan) 18. Hukuk Dairesi 2014/3126 E. , 2014/10564 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, el atma nedenine dayalı olarak men"i müdahale ve kal"e karar verilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7. ve 13. fıkralarında “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir” ve “Bu fıkra hükmü, bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” hükmü getirilmiştir. Bu düzenlemeler karşısında davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine ve Harçlar Tarifesi uyarınca maktu harca hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değil ise de, bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 3.maddesinin hükümden tamamen çıkarılarak yerine “3-Alınması gereken 24,30 TL harcın peşin alınan 83 TL’den mahsubu ile bakiye 58,70 TL’nin davacı tarafa iadesine” ibaresinin yazılması, 4. maddesinde yer alan "2.562,12 TL vekalet ücreti" ibaresi yerine "1.320.00 TL vekalet ücreti" ibaresinin yazılması, (5) maddesinde yer alan “bilirkişi ücreti 350 TL” ibaresinden sonra gelmek üzere “24,30 TL peşin harç” ibaresinin, aynı maddedeki “toplam 477,60 TL” ibaresinin yerine “ 501,90 TL” ibaresi yazılmak suretiyle 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde gözetilerek HUMK.nun 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.