Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2286 Esas 2020/5925 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2286
Karar No: 2020/5925
Karar Tarihi: 04.06.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2286 Esas 2020/5925 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tuğba AKTAŞ'ın maruz kaldığı kasten yaralama suçuyla ilgili Gaziosmanpaşa Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 12/05/2015 tarihli iddianamesiyle kamu davası açılmıştır. Sanık hakkında ilk mahkemede yaralama suçundan mahkumiyet kararı verildiği ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi'nin istinaf başvurusunu reddettiği belirtilmiştir. Temyiz edilen bu kararın, aynı olaya ilişkin mükerrer bir dava olup olmadığı araştırılması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, sanığın daha önce alınmış olan 3.600 TL adli para cezasının kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmediği ifade edilmiştir. Mahkemenin mükerrirlere özgü infaz rejimine göre sanığın cezalandırılması sonucu 5 ay hapis cezası verilmesi hükmünün bozulduğu belirtilerek, kararda bahsedilen kanun maddeleri olan 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddelerinin uyarınca hüküm bozulmuştur.

3. Ceza Dairesi 2020/2286 E. , 2020/5925 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
MÜŞTEKİ : Tuğba AKTAŞ
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemede;
1) 08/04/2015 tarihinde meydana gelen aynı olaya ilişkin olarak Gaziosmanpaşa Cumhuriyet Başsavcılığının 12/05/2015 tarih ve 2015/5228 Esas sayılı iddianamesi ile Gaziosmanpaşa 10. Asliye Ceza Mahkemesinde de 2015/385 Esas ile kamu davası açıldığı 2018/64 sayılı Karar ile 23/01/2018 tarihinde yaralama suçundan mahkumiyet kararı verildiği ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilerek hükmün 25.12.2018 tarihinde kesinleştiği, UYAP kayıtlarından anlaşılmakla, temyize konu bu davanın mükerrer olup olmadığı araştırılarak sonucuna göre CMK"nin 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilip verilmeyeceğinin tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Kabule göre de; bozmadan önce verilen ve sadece sanık tarafından temyiz edilen 02/12/2015 tarihli kararda sanık hakkında "3.600 TL adli para cezası cezasıyla cezalandırılmasına" karar verildiği ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle bu hususun 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden, yazılı şekilde, sanık hakkında 58.madde gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi suretiyle 5 ay hapis cezasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.