Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/12974 Esas 2014/1635 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12974
Karar No: 2014/1635
Karar Tarihi: 11.03.2014

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/12974 Esas 2014/1635 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesi, 2012 yılında gerçekleştirilen uyuşturucu madde ticareti suçunda sanığın suçlu olduğunu belirleyerek ceza vermiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar \"velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun\" süreceğinin bilinmediği için, bu sürenin tüm kişiler için koşullu salıverme tarihine kadar sürdürülmesi yanlış bir karar olarak görülmüştür. Bu nedenle, mahkemenin kararı bozulmuş ve TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine \"Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına\" ibaresinin yazılması gerekmektedir. Bu düzeltme yapıldıktan sonra karar onanmıştır. Kanun maddeleri açısından, TCK'nın 53. maddesi hakkında detaylı bilgi verilmesi gerekmektedir.

10. Ceza Dairesi 2013/12974 E. , 2014/1635 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 10 - 2013/14595
Mahkeme : ŞANLIURFA 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi- Numarası : 30.11.2012-2012/332 esas ve 2012/319 karar
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilen dışındaki yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoy dışındakiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden böyle bir ayrım yapılmaksızın tüm kişiler açısından koşullu salıverme tarihine kadar sürmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazlarının bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.