17. Ceza Dairesi 2016/17106 E. , 2018/17035 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Soruşturma aşamasında CMK"nın 101/3. maddesi uyarınca sorgu nedeniyle atanan müdafii ücreti zorunlu kamu masrafı niteliğinde olduğu halde müdafiiye ödenen ücretin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
2-Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından müdafii ücretine ilişkin “Sanığın sebebiyet verdiği 188,00 TL müdafi ücreti masrafının sanıktan alınarak hazineye gelir kaydına”bölümün çıkartılması ve TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların hükümlerden bütünüyle çıkarılarak yerine "Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II)Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1-İddianame de mala zarar verme suçu açısından cezalandırılması talebine konu olarak, otomobilin camının kırık olması eyleminin gösterildiği, soruşturma evrakında ise aracın camının inik olduğundan bahsedildiği kırık olduğuna dair müşteki anlatımı ya da bir incelemenin bulunmadığı, tutanaklarda bir “kolluğun” kırık olduğundan bahsedildiği, ancak bu kolluğun neresi olduğu ve eylem sebebi ile kırılıp kırılmadığının açıklığa kavuşturulmadığı gibi bu husus iddianame ile dava konusu da yapılmadığı anlaşılmakla, bu yönler açıklığa kavuşturularak sonucuna göre mala zarar verme suçundan hüküm kurulması gerekirken eksik kovuşturma ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Soruşturma aşamasında CMK"nın 101/3. maddesi uyarınca sorgu nedeniyle atanan müdafii ücreti zorunlu kamu masrafı niteliğinde olduğu halde müdafiiye ödenen ücretin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
3-Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
