11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/16442 Karar No: 2021/14 Karar Tarihi: 11.01.2021
Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16442 Esas 2021/14 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından sahte fatura kullanma suçu nedeniyle mahkumiyet hükmü verilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun sahte fatura kullanma suçlarıyla ilgili kararına göre, suça konu faturaların incelenmesi sırasında sadece unsurlarının tespiti gerekmektedir ve faturanın sahte olup olmadığına ilişkin ayrıntılı incelenme yapılması gerekli değildir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi uygulanırken Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararı göz önüne alınabilir. Mahkeme, yargılamanın hukuka uygun yapıldığı, sanığın suçu işlediği, suçun doğru şekilde tespit edildiği ve cezanın kanuni sınırlar içinde uygulandığı sonucuna vararak, sanık müdafiinin temyiz nedenlerinin geçersiz olduğuna ve hükmün onanmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.
11. Ceza Dairesi 2017/16442 E. , 2021/14 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir. 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 11.01.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.