6. Ceza Dairesi 2017/2903 E. , 2020/469 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/09/2017 günlü kenar yazısı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında 765 sayılı TCK’nin 497/1, 59/2 (yedi kez), 497/1, 61, 59/2, 77, 6136 sayılı Yasanın 13/1, 59/2. maddeleri uyarınca sonuçta 36 yıl ağır hapis ve 118,638- TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına ve yoksunluğa ilişkin Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 25.10.2001 gün ve 2001/163 Esas, 2001/427 Karar sayılı hükmün, sanık savunmanı tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 30.04.2002 gün ve 2002/2759 Esas ve 2002/5535 Karar sayılı kararı ile; sanık ... hakkındaki hükmün sanığa hükmolunan yedi yıl altı ay süre ile sürücü belgesinin geçici olarak geri alınması cezasının dört yıla indirilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilerek kesinleştiği,
5237 sayılı TCK’nin 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe girmesi üzerine dava dosyasını resen ele alan Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin dosya üzerinden hükümlünün gıyabında itiraz yolu açık olmak üzere verdiği 24.06.2005 gün ve 2001/163 Esas, 2001/427 Karar sayılı ek karar ile; yağma eylemleri yönünden 5237 sayılı yasanın lehe olduğunu değerlendirip yaptığı uyarlama sonucunda, 6136 sayılı yasaya aykırılık suçundan ilk hükümdeki cezanın aynen korunmasına, yağma eylemleri hakkında 5237 sayılı TCK’nin 149/1-a-h, 150/2, 62 (yedi kez), 149/1-a-h, 35/2, 62, 53, 52/6. maddeleri uyarınca sonuçta 30 yıl 25 ay hapis ve 118-TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına ve yoksunluk ile sürücü belgesinin 3 yıl süreyle geçici olarak geri alınmasına karar verildiği,
Bundan sonra Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesince dosya yeniden ele alınıp duruşma açılarak 28.05.2013 gün ve 2013/103 Esas, 2013/255 Karar sayılı kararı ile yaptığı uyarlama sonucunda yağma eylemleri yönünden yeni yasanın lehe olduğu değerlendirilip bu kez hükümlü hakkında; 5237 sayılı TCK’nin 149/1-a-h, 62, 53 maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve yoksunluğa (6 kez), 149/1-a-c-h, 62, 53. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve yoksunluğa, 149/1-a-h, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl, 2 ay hapis ve yoksunluğa, 6136 sayılı yasaya aykırılık yönünden uyarlama isteminin reddine karar verdiği ve bu karara karşı hükümlü savunmanınca temyiz yoluna başvurulduğu,
5252 sayılı Yasanın 9. maddesinin 1. fıkrasına göre, ister genel prensip uyarınca duruşmalı yargılamada, isterse ayrıksı yöntem olarak evrak üzerinde yapılan inceleme sonunda verilmiş bulunsun, sonraki lehe yasa nedeniyle yapılan uyarlama yargılamasında verilen bu tür kararlar hüküm niteliğinde olduklarından, bu hükümlere karşı temyiz yasa yoluna başvurulabileceği,
Dairemizin 11.04.2017 günlü, 2014/10693 Esas, 2017/955 sayılı özetle; “Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin yeniden ele alıp verdiği 28.05.2013 gün ve 2013/103 Esas, 2013/255 Karar sayılı kararın yok hükmünde olduğu, 24.06.2005 günlü ilk uyarlama kararındaki yasa yolu ve yöntemi de hatalı olduğundan; hükümlü ...’a Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.06.2005 gün ve 2001/163 Esas, 2001/427 Karar sayılı uyarlama kararına karşı; başvurabileceği yasa yolu, süresi ve sürenin hangi tarihten itibaren başlayacağı, incelemeyi yapacak merci, başvurunun hangi makamlara ve ne şekilde yapılacağı hususlarını gösterir biçimde açıklamalı olarak yöntemine göre tebligat yapılmasına" dair iade kararı üzerine, Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.06.2005 gün ve 2001/163 Esas, 2001/427 Karar sayılı ek kararın hükümlü ...’a 03.07.2017 tarihinde tebliğ edildiği, bu ilk uyarlama ek kararına karşı hükümlü tarafından temyiz yoluna başvurulmadığı ve kanun yoluna başvurulmaksızın kesinleşen 24.06.2005 günlü hükmün olağanüstü kanun yolu ile kaldırılmadığı sürece aynı konuda yeni bir inşai karar verilmesi olanaklı bulunmadığından, Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 28.05.2013 gün ve 2013/103 Esas, 2013/255 Karar sayılı 2. uyarlama kararının hukuken yok hükmünde olduğu anlaşılıp bu haliyle de temyiz davasına konu edilemeyeceği anlaşıldığından, açıklanan nedenlerle hükümlü ... savunmanınının Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen yok hükmündeki 28.05.2013 gün ve 2013/103 Esas, 2013/255 Karar sayılı karara karşı temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, 11.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi