Tefecilik - kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/2927 Esas 2014/6955 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2927
Karar No: 2014/6955
Karar Tarihi: 24.06.2014

Tefecilik - kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/2927 Esas 2014/6955 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tefecilik ve kasten yaralama suçlarından sanığın hüküm giydiği bir davada, temyiz isteminin reddine karar vermiştir. Anayasa Mahkemesinin para cezalarına ilişkin kararı dikkate alınarak verilen karara göre, cezanın miktarına göre kesin olan hükmün temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın sadece hapis cezasına çarptırılması, zincirleme suç nedeniyle cezanın artırılmamış olması da hüküm giyen sanığın lehine değerlendirilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddesi, TCK 241. maddesi olarak belirtilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2013/2927 E. , 2014/6955 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2011/50150
MAHKEMESİ : Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/10/2010
NUMARASI : 2009/520 Esas, 2010/434 Karar
SUÇ : Tefecilik, kasten yaralama

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Anayasa Mahkemesinin 07/10/2009 tarih ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 23/07/2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 sayılı; iki milyar liraya kadar (iki milyar dahil) para cezalarına dair hükümlerin temyiz olunamayacağına ilişkin 1412 sayılı CMUK"nın 305. maddesinin 2842 ve 5219 sayılı Yasalar ile değişik (1) numaralı bendinin Anayasaya aykırı olması nedeniyle iptaline ilişkin kararı 07/10/2010 tarihi itibariyle yürürlüğe girmiş olmakla birlikte, Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21/06/2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki yasal düzenlemenin dikkate alınması gerektiğinden, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince sanık hakkında katılan A.. Y.."a yönelik kasten yaralama suçundan verilen cezanın miktarına göre kesin olan hükmün temyizi kabil olmadığından sanık müdafiin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talepleri ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde hapis ve adli para cezası birlikte öngörülmesine karşın sadece hapis cezasına hükmolunması ile sanığın değişik kişilere kazanç elde etmek amacıyla borç para verdiği kabul edildiği halde zincirleme suç nedeniyle cezasının aynı Kanunun 43. maddesi uyarınca artırılmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan mahkumiyet hükmünün ONANMASINA, 24/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.