Davacı, ilk prim kesintisinin yapıldığı tarihi takip eden ay başından itibaren  tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğun tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici  sebeplere göre  davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer  temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava nitelikçe davacının 1.10.1996 tarihinden itibaren 506 sayılı Yasa ve 1479 sayılı Yasa"ya tabi çalışmaları dışında 2926 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı olduğunun tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının 1.10.1996 tarihi ile dava tarihi olan 10.7.2006 tarihi arasında 1996 yılı 3. döneminde 2 günlük zorunlu S.S.K.lı çalışmalarının ve 28.2.1998-30.6.2004 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalılığı dışında kalan sürede tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğun tesbitine karar verilmişse de varılan bu sonuç hatalıdır.
Gerçekten tarım Bağ-Kur sigortası kapsamında kesintisiz tarımsal faaliyetin bulunduğunun anlaşıldığı hallerde diğer Sosyal Güvenlik Kurumları kapsamındaki kısa süreli çalışmaların 2926 sayılı Yasa kapsamıdaki sigortalılığı tümden sona erdirmeyeceği 2926 sayılı Yasanın 36 ve 10. maddesindeki şartlarında gerçekleşmesi halinde kısa süreli çakışmalar dışında kalan süreler bakımından tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun kabulü gerekeceği diğer Sosyal Güvenlik Kurumları kapsamından, çalışmaların uzun süreli olduğu hallerde ise tarımsal faaliyetin kesintiye uğradığının ve bu çalışmaların sona ermesinden sonra 2926 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılığın yeniden başlatılması için doğrudan prim yatırılması veya aynı Yasa"nın 36. maddesine göre ürün bedelinden tevkifat yapılması yoluyla yeniden kayıt ve tescil yolundaki iradenin ortaya konulması gerektiği Dairemizin giderek Yargıtay"ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Somut olayda, davacının kısa süreli olan 1996 yılı 3. dönemine ilişkin 2 günlük 506 sayılı Yasa"ya tabi sigortalılığın dışlanması doğrudur. Ne varki, davacının 28.2.1998-30.6.2004 tarihleri arasında uzun süreli 1479 sayılı Yasa"ya tabi zorunlu sigortalıdır. Dosyada yer alan Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş 26.9.1996 tarihi yazısında davacının 1994-2004 yılları arasında ekim yapmadığı, Toprak Mahsulleri Ofisi Genel Md.lüğü yazısında ise davacının sadece Ağustos 1996 tarihinde ürün teslim ettiği başkaca ürün teslimatı yapmadığı bildirilmiştir.
Davacının 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalılığının sona erdiği 30.6.2004 tarihinden sonra 2926 sayıı Yasa"nın 7. maddesine uygun şekilde başvuruda bulunmadığı gibi düzenli prim ödemeside söz konusu değildir.
Bu nedenle davacının 30.6.2004 tarihinden sonraki dönem içinde tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 30.1.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.