Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/36305 Esas 2014/1611 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/36305
Karar No: 2014/1611
Karar Tarihi: 11.032014

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/36305 Esas 2014/1611 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık uyuşturucu ticareti yapma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme kararında sanığa adli para cezası verilmesi gerektiği göz önünde bulundurulmamıştır. Bu durum sebebiyle kararın bozulması istenmiştir. Diğer temyiz itirazları reddedilse de, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki yetkileri kaybetmesi koşuluyla koşullu salıverilmesinin yanı sıra, TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendinde yazılı yoksunluk koşullarının infazda dikkate alınmaması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Ancak, bu aykırılığın düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına karar verilerek hükmün düzeltilmesi ve onaylanması gerektiği kararına varılmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK 188. madde, 3. fıkrası (uyuşturucu ticareti yapma suçu)
- TCK 53. madde, 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesi (hükümler)

10. Ceza Dairesi 2010/36305 E. , 2014/1611 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 10 - 2009/3520
Mahkeme : İZMİR 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi- Numarası : 30/06/2008 - 2007/296 esas ve 2008/172 karar
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık hakkında TCK"nın 188. maddesinin 3. fıkrası uyarınca mahkûmiyetine karar verilirken hapis cezası yanında adli para cezasına da hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen eleştiri dışında diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanığın bu fıkranın (c) bendinde yazılı olan "velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri" açısından yoksunluğunun, sadece kendi altsoyu üzerindekiler yönünden koşullu salıverilmesine, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03 2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.