Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 51/1-3, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Otopark görevlisi olan sanığın tek yönlü yolda, aracı geri geri park etmek istediği sırada yol içinde yürümekte olan 82 yaşındaki katılana çarparak katılanın orta derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanmasına sebep olduğu olayda; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; asli kusurlu olarak bir kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında; temel cezası belirlenirken, 5237 sayılı TCK"nın 22/4 ve 61. maddelerindeki ölçütler de gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği halde yazılı şekilde alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 27.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.