5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/2215 Karar No: 2014/6943 Karar Tarihi: 24.06.2014
Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/2215 Esas 2014/6943 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, görevli polis memurlarının üzerine bıçakla yürüdüğü kabul edilen sanığın, görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen kararı inceledi. Temel cezanın belirlenmesinde takdir hakkının kullanılması gerektiğini ve soyut gerekçelerle cezanın alt sınırın 4 katı olarak belirlenmesinin hatalı olduğunu belirtti. Ayrıca, soruşturma yapılan ve yaş küçüklüğü nedeniyle evrakı tefrik edilen başka bir şahsın da araştırılıp tanık olarak dinlenmesi gerektiğinin göz ardı edildiği ve cezada arttırım yapılmadığı için kanuna aykırı bulundu. Sonuç olarak, karar bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 61. maddesi, TCK'nın 3. maddesi, TCK'nın 265/3. maddesi, TCK'nın 43/1-2. maddeleri ve 5237 sayılı TCK'nın 53/1, 3. maddeleri.
5. Ceza Dairesi 2013/2215 E. , 2014/6943 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 4 - 2010/254718 MAHKEMESİ : Diyarbakır 8. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 10/05/2007 NUMARASI : 2006/355 Esas, 2007/245 Karar SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Oluşa ve dosya kapsamına uygun olarak sanığın hırsızlık şüphesiyle yakalanan yakınının gözaltına alınmasını engellemek üzere görevli polis memurlarının üzerine bıçakla yürüdüğü kabul edilen olayda, TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması zorunluluğuna uyulmayarak, "suçun işleniş şekli sanığın amacı ile suçun işlendiği yer ve suçun niteliği, sanığın sabıkasına esas alınamayan mahkümiyet ilamları göz önüne alınarak" şeklindeki kısmen yasal olmayan, soyut gerekçelerle, hak ve orantılılık kuralları gözetilmeden temel cezanın alt sınırın 4 katı olarak belirlenmesi, Sanıkla birlikte yüklenen suçu işlediği şüphesiyle hakkında soruşturma yapılan ve yaş küçüklüğü nedeniyle evrakı tefrik edilen E.. D.. isimli şahıs hakkında kamu davası açılıp açılmadığının araştırılmasından, varsa dava dosyasının incelenmesinden ve gerektiğinde bu şahsın usulen çağrılıp tanık olarak dinlenmesinden sonra TCK"nın 265/3. maddesinin uygulanma olasılığının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi, Suçun birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edildiği halde TCK"nın 43/1-2. maddeleri uyarınca cezada arttırım yapılmaması, 5237 sayılı TCK"nın 53/1, 3. maddeleri uyarınca sanığın kendi velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yasaklanmasına dair hak yoksunluğunun kendi altsoyu bakımından koşullu salıverme tarihine kadar diğer kişiler bakımından ise cezanın infazının tamamlanacağı tarihe kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 24/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.