Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/3830 Esas 2018/11256 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 223/2-e. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin verilen beraat kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mahkemece olayda sanığın kusuru bulunmadığı kabul edildiğinden, CMK"nın 223/2-c. maddesi yerine, CMK‘nın 223/2-e. maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1.paragrafının çıkarılarak yerine ""Sanığın yüklenen suç açısından kusurunun bulunmadığı anlaşıldığından CMK"nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraatine"" cümlesinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.