Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/1868 Esas 2014/1598 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1868
Karar No: 2014/1598
Karar Tarihi: 10.03.2014

Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/1868 Esas 2014/1598 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesi, uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık S.M.'i TCK'nın 191/2 maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestliğe tabi tutarak sürücü belgesini süresiz olarak geri almıştı. Ancak Yargıtay 10. Ceza Dairesi, sanık hakkında 2918 sayılı Karayolu Trafik Kanunu'nun 119. maddesinin uygulanmasına imkan kalmadığını belirterek hükümle ilgili kanun yararına bozma talebinde bulundu. Yüksek Adalet Bakanlığı'nın talebi üzerine dosya Daireye gönderildi ve kanun yararına bozma talebi kabul edilerek sanık hakkında 2918 sayılı Kanun'un 119. maddesi uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarıldı. Detaylı olarak, TCK'nın 191/2 maddesi uyuşturucu madde bulundurma suçunu düzenlerken, 2918 sayılı Karayolu Trafik Kanunu'nun 119. maddesi sürücü belgesinin süresiz olarak geri alınması hakkında hükümler içerir.

10. Ceza Dairesi 2014/1868 E. , 2014/1598 K.

"İçtihat Metni"

Esas No : 2014/1868
Karar No : 2014/1598
Tebliğname No : KYB - 2014/33210

Yüksek Adalet Bakanlığı’nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık S.. M.. hakkında Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nce 12.05.2011 tarihinde 2011/36 esas ve 2011/111 karar sayı ile verilen mahkûmiyet hükmünün kanun yararına bozulmasına ilişkin talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 30.01.2014 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Mahkemece sanığın TCK"nın 191/2 maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestli tedbirine tabi tutulmasına, ayrıca, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 119/1. maddesi gereğince sürücü belgesinin süresiz olarak geri alınmasına hükmolunmuştur.
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında; «Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 28/02/2013 tarihli ve 2011/6805 esas, 2013/1939 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı Kanun"un 5 ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un geçici 1. maddesi hükmü gereğince, sanık hakkında 2918 sayılı Kanun"un 119. maddesinin uygulanmasına imkan kalmadığının gözetilmemesinde isabet görülmemiştir.» denilerek, belirtilen hükmün bozulması istenmiştir.
Kanun yararına bozma talebi yerinde olduğundan; Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 12.05.2011 tarihli 2011/36 esas ve 2011/111 karar sayılı hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca sanık hakkında 2918 sayılı Kanun’un 119. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılmasına, dosyanın adı geçen Mahkemeye iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmesine, 10.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.