MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Sanıklar ...ve ... hakkında özel belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, diğer sanıklar hakkında aynı suçlardan beraatlerine.

Nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanıklar ...ve ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları ile diğer sanıkların her iki suçtan beraatlerine ilişkin hükümler katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanıklardan ..."nün 2001 yılından 2006 yılına kadar... Diyaliz Merkezi"nde idari ve mali işler sorumlusu, ..."nın ise; 2001 yılından 02.02.2007 tarihine kadar aynı işyerinde başhemşire,..."in sekreter, ..."in sorumlu uzman tabip, ... ve ..."ın sorumlu tabip, ..., ... ve... (..."ın) hemşire, ..."ın ise işyeri vekili olarak olarak görev yaptığı, ... isimli hastanın haftada üç kez diyalize girmesinin öngörülmesine rağmen çeşitli sebeplerle bazen bir bazen iki defa diyalize girdiği fakat sanıkların seans sayısını 9 olarak gösterip katılan kurumun toplamda 9.543,84 TL zarara uğramasına sebep olduklarının iddia edildiği olayda;
1-Sanıklar ...ve ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231.maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ilişkin karara karşı aynı kanunun 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığı, sanıklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı yapılan itiraz üzerine, ilgili Ağır Ceza Mahkemesinin yaptığı inceleme sonucunda verilen ret kararı ile hükümlerin kesinleştiği anlaşıldığından, katılan vekilinin bu ret kararına karşı yaptığı temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317.maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanıklar ..., ...,... (...) ..., ...,..., ..., ..."in beraatlerine ilişkin hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıkların alınan savunmaları ile 18.06.2010 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren Diyaliz Merkezleri Hakkında Yönetmelik"in görev tanımlarına ilişkin hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, sabit maaş usulü ile çalışıp, diyaliz seanslarının sayısına göre prim almayan sanıkların, nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik kastı ile hareket ederek haksız menfaat temin ettiklerine dair mahkûmiyetlerine yeter her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçesine dayanan beraat hükümlerinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15/03/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.