
Esas No: 2017/134
Karar No: 2020/3744
Karar Tarihi: 23.11.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/134 Esas 2020/3744 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, taraflar arasında 18.05.2006 tarihli arsa payı karşılığı inşat sözleşmesi ile 04.07.2006 tarihli ek sözleşme imzalandığını, müvekkilinin 18.06.2008 tarihli devir sözleşme ile inşaatın yapımı ve imalini dava dışı S.S. ...Evleri Konut Yapı Kooperatifi"ne devrettiğini, müvekkilinden talep edilen vergi borçlarının 2012 ve 2013 yıllarına ait olduğunu ancak müvekkilinin devir sözleşmesi gereği ödemekle yükümlü bir borcunun bulunmadığını ileri sürerek, müvekkili aleyhine vergi bedelinin tahsili amacıyla başlatılan takip dosyasında davalıya borçlu olmadığının tespiti ile kötüniyet tazminatının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, sözleşme uyarınca emlak vergisi ödeme yükümlülüğünün davacı yükleniciye ait olduğunu, 2006 yılından beri ödenmediğini, müvekkilinin daha fazla gecikme zammı uygulamaması adına ödeme yapmak zorunda kaldığını, ek sözleşme uyarınca, yüklenici sözleşmeyi devretse bile 1. derecede sorumlu olacağının kararlaştırıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; ek sözleşmenin 1. maddesinde sözleşmenin devri halinde dahi yüklenicinin 1. derecede sorumlu olacağının kararlaştırıldığı, asıl sözleşmenin 7. maddesinde ise işin başından bitimine kadarki süreçte tüm vergilerin yükleniciye ait olacağının belirtildiği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir,
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 23.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.