Tebliğname No : 1 - 2012/131506
MAHKEMESİ : İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 22/12/2011, 2011/425 (E) ve 2011/429 (K)
SUÇ : Kasten öldürme, kasten öldürmeye yardım, kasten yaralama

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık Ender"in, maktul İsa"yı kasten öldürme, mağdur Fahri"yi silahla kasten yaralama; sanıklar Hüseyin Orhan ve Emel"in, maktul İsa"yı kasten öldürme suçuna yardım, mağdur Fahri"yi silahla kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Ender"in maktul İsa"ya ve mağdur Fahri"ye yönelik eylemlerinin sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde mağdur Fahri"yi kasten yaralama suçunun niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Ender müdafiinin haksız tahrikin derecesine, sanık Hüseyin ve Emel müdafiilerinin diğer temyiz itirazları ile Cumhuriyet Savcısının, sanık Hüseyin Orhan"ın, maktulü kasten öldürme suçundan asli fail olarak, sanık Emel"in ise sadece suç delillerini gizleme suçundan mahkum edilmeleri gerektiğine ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
A-Sanık Ender"in mağdur Fahri"yi silahla kasten yaralama suçu açısından;
Mahkemece tespit olunan suç niteliğine ve temas ettiği maddedeki cezanın üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK.nun 67/l-d maddesi uyarınca suç tarihi olan 22/09/2006 tarihinden itibaren temyiz incelemesinin yapıldığı tarihe kadar, 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e, 66/2 maddelerinde öngörülen 6 yıllık uzamış dava zamanaşımı süresinin geçtiği anlaşılmakla, sanık Ender müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), ancak bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin tanıdığı yetki kullanılmak suretiyle kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e, 66/2 maddeleri ile 5271 sayılı CMK.nun 223/8. maddesi uyarınca (DÜŞÜRÜLMESİNE);
B-Sanık Ender"in maktul İsa"yı kasten öldürme; sanıklar Hüseyin Orhan ve Emel"in maktul İsa"yı kasten öldürmeye yardım suçları ile mağdur Fahri"yi silahla kasten yaralama suçlarından kurulan hükümler yönünden;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; maktul İsa ile sanık Ender"in kızkardeşi Sevda"nın gayri resmi olarak 3 yıldır birlikte yaşadıkları, maktulün ailesinin geçimi ile ilgilenmemesi nedeniyle olaydan 1 hafta kadar önce Sevda"nın, maktul ile birlikte kaldığı evi terkederek, babası diğer sanık Hüseyin Orhan"ın evine geldiği; maktulün bu süre içerisinde Sevda"yı ve ailesini tehdit ederek, eve dönmesi için Sevda"yı ikna etmeye çalıştığı, olay gecesi saat 01:00-02:00 sıralarında alkollü olan maktul İsa ile ağabeyi Fahri"nin bu durumu görüşmek ve Sevda"yı geri götürmek için Hüseyin Orhan"ın evine gittikleri, bir süre durumu görüştükleri, maktulün Sevda"yı götüreceğini söylemesi üzerine evde tartışma çıktığı, Sevda"nın annesi Şefika"nın, Sevda"yı başka bir odaya götürerek kapıyı kilitlediği, salonda bulunan Hüseyin Orhan, İsa, Fahri, Ender ve Emel"in tartışmanın artması ile ayağa kalktıkları, Hüseyin Orhan"ın maktule tokat atması ile maktul ile Hüseyin"in itişmeye başladıkları, sanık Ender"in eline geçirdiği ekmek bıçağı ile maktulün sol diz çevresine ve sağ femoral bölgesine bıçakla vurduğu, İsa"nın dizinden aldığı bu yara sonucu dış kanama sonucu hayatını kaybettiği; kavgayı aralamaya çalışan Fahri"nin ise bacağına ve kalçasına isabet eden bıçak darbeleri ile yaralandığı olayda;
a-Sanıklar Hüseyin Orhan ve Emel"in maktul İsa"yı kasten öldürmeye yardım suçları açısından;
Sanık Ender"in, ani verdiği karara dayalı olarak bıçaklayarak maktulü öldürdüğü olayda; sanıklar Hüseyin Orhan ve Emel"in, sanığın eylemini kolaylaştıracak nitelikte hareket ettiklerini kabule yetecek kesin deliller bulunmadığı bu şekilde sanıklar Emel ve Hüseyin Orhan"ın, kasten öldürme suçuna yardım eden olarak kabul edilemeyecekleri anlaşıldığından, sanıklar Emel ve Hüseyin Orhan"ın maktul İsa"yı kasten öldürme suçlarından beraatleri yerine, yazılı şekilde kasten insan öldürme suçuna yardımdan mahkumiyetlerine hüküm kurulması,
b-Sanıklar Hüseyin Orhan ve Emel"in mağdur Fahri"yi silahla kasten yaralama suçları açısından;
Sanıkların savunmalarının aksine, sanıkların mahkumiyetlerine yetecek nitelikte kesin ve yeterli delil bulunmadığı gözetilmeksizin, mağdur Fahri"nin aşamalarda değişiklik gösteren beyanlarına dayanılarak sanıklar hakkında mahkumiyet hükümleri kurulması;
c-Sanık Ender"in, maktul İsa"yı kasten öldürme suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanığın engel hal olmadığı halde eylemini sürdürmediği, eylemin evdeki kavga ortamında meydana geldiği, ölümü meydana getiren yaranın yeri ve niteliği, özellikle hayati bölgelerin hedef alındığını, öldürme kastı ile hareket ettiğini gösteren her türlü kuşkudan uzak, kesin ve yeterli kanıt bulunmadığı anlaşıldığı halde; yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Yasanın 87/4.maddesi 2. cümlesi, 29, 31/2, 62. maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık Ender müdafii, sanıklar Hüseyin Orhan ve Emel müdafiileri ile Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 01/07/2013 gününde oybirliği ile karar verildi.