17. Ceza Dairesi Esas No: 2016/14706 Karar No: 2018/16998 Karar Tarihi: 26.12.2018
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/14706 Esas 2018/16998 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı, sanıkların araç çalma eylemlerine dayanılarak üst sınırdan ceza verilmesi ve TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunlukları konusunda Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararından dolayı yeniden değerlendirilmesi gerektiği gerekçeleriyle bozuldu. Sanıkların cezaları da belirlenen kanun maddeleri uyarınca yeniden hesaplandı. Sanık A için ceza 5 yıl 15 gün, sanık B için ceza 7 yıl 6 ay olarak verildi. Kanun maddeleri: TCK'nın 3/1, 53, 61, 142/1-b, 143 ve 62. madde.
17. Ceza Dairesi 2016/14706 E. , 2018/16998 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar ... ve ... haklarında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanıkların suç tarihinde geceleyin park halindeki, çeşitli ebatlarda LPG tüpü yüklü aracı camını zorlama izi oluşturacak şekilde açarak düz kontak sureti ile çalmaktan ibaret eylemleri nedeni ile hırsızlık suçundan üst sınırdan ceza vermeyi gerektiren bir özellik olmadığı, hak ve nesafet kuralları ile TCK"nın 3/1. maddesinde yer alan orantılılık ilkesi gözeltilmeden yetersiz gerekçe ile üst sınırdan ceza verilmesi suretiyle 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesine aykırı davranılması, 2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 3-Kabule göre de; a-Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi ile belirlenen 5 yıl hapis cezasından aynı Kanunun 143. maddesi uyarınca ¼ artırım yapılması ile cezanın 6 yıl 3 ay yerine 7 yıl 6 ay olarak fazla belirlenmesi, bu cezadan da 62. madde uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması ile cezanın 5 yıl 2 ay 15 gün yerine 5 yıl 15 gün olarak eksik belirlenmesi, b- Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi ile belirlenen 5 yıl hapis cezasından aynı Kanunun 143 maddesi uyarınca ¼ artırım yapılması ile cezanın 6 yıl 3 ay yerine 7 yıl 6 ay olarak belirlenmesi ile sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanık ...’ın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 26.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.