Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Taksirle yaralama, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : a-)Katılan Sanık ... için:
TCK’nın 89/1, 2-a, b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet, CMK’nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması
b-) Sanık ... için:
CMK’nın 223/2-e maddeleri gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar ile trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık ...’ın beraatine ilişkin hüküm katılan sanık ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara karşı aynı Kanunun 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup anılan karara süresinde yapılan itirazın reddedildiği dolayısıyla hükmün kesinleştiği ve temyiz incelemesi mümkün olmadığından temyiz incelemesine yer olmadığına, gereği merciince yerine getirilmek üzere dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-Sanık ... hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem TCK’nın 179/3-2 maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç aynı Kanunun 66/1-e. maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, sanık hakkında zamanaşımını kesen en son işlem 01.10.2009 tarihinde hakim önünde kimlik tespitli ilk ifadesi olup, bu tarihten itibaren hesaplanan 8 yıllık süre inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, dosya içeriği itibariyle de, 5271 sayılı CMK’nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığından, katılan sanık ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; TCK’nın 66/1-e, 67 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının DÜŞMESİNE, 26.11.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.