Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/11749 Esas 2016/8966 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/11749
Karar No: 2016/8966
Karar Tarihi: ......2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/11749 Esas 2016/8966 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı tarafın, Asliye Ticaret Mahkemesi’nin verdiği hükme karşı istinaf başvurusu reddedilmiş ve bu kararın davacı vekiline tebliği yapılmıştır. Ancak davacı vekili, süre aşımına uğramadan temyiz talebinde bulunmadığı için Yargıtay tarafından süre yönünden reddedilmiştir. Yargıtay, süresinden sonra yapılan temyiz başvuruları hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, aynı zamanda Yargıtay’ın da karar verebileceğini belirtmiş ve davacı vekilinin temyiz talebinin süre yönünden reddine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- HUMK 432. madde: süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında karar verilebilir.
- 6100 sayılı HMK 104. madde: adli tatile tabi olan davalar için sürelerin uzatılması.
- 01.06.1990 tarihli İçtihadı Birleştirme Kararı: süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında Yargıtay’ın da karar verebileceği belirtilmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2015/11749 E. , 2016/8966 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
.

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... ... .... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen .../06/2015 gün ve 2014/938-2015/557 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Mahkemenin gerekçeli kararı davacının adresine ....08.2015 tarihinde tebliğ edilmiş ve hüküm HUMK 432. maddesinde yazılı süre geçirildikten sonra 08.09.2015 günü davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 6100 sayılı HMK 104. maddesine göre; adli tatile tabi olan dava ve işlerde, bu Kanunun tayin ettiği sürelerin bitmesi tatil zamanına rastlarsa, bu süreler ayrıca bir karara gerek olmaksızın adli tatilin bittiği günden itibaren bir hafta uzatılmış sayılır. Bu durumda, davacı vekilinin yasal süresinden sonra kararı temyiz ettiği anlaşıldığından, aynı Yasa’nın 432/.... maddesine göre süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve .../... sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay da bu konuda karar verebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, .../.../2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.