Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/3655 Esas 2018/16991 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3655
Karar No: 2018/16991
Karar Tarihi: 26.12.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/3655 Esas 2018/16991 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık suçundan mahkumiyetlerine dair Yerel Mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Sanıkların suç tarihinde işledikleri suçun zamanaşımı süreleri henüz tamamlanmamış olduğu için tebliğnamedeki kamu davasının düşürülmesi düşüncesi reddedilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları incelendikten sonra suçun sanıklar tarafından işlendiği hüküm altına alınmıştır. Ancak, sanıkların daha önce başka bir hırsızlık olayında ele geçirilen bir teybi rızaen iade etmeleri nedeniyle müştekiden kısmi iade sağlandığı için, müştekinin kısmi iadeye muvafakat edip etmeyeceği sorulmadan hüküm kurulması, uzun süreli hapis cezası ertelenen bir sanık hakkında hak yoksunlukları uygulanmaması ve TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği konularında eksiklikler tespit edilmiştir. Bu sebeple, hükümler bozulmuştur. Sanıkların suçlarının TCK'nın 142/1-b ve 143. maddelerine uygun olduğu belirtilmiştir.
Kanun Maddelerinin Detaylı Açıklaması:
- TCK'nın 142/1-b maddesi: \"Hırsızlık suçu, yalan beyan aleyhine 3 yıldan fazla hapis cezasını gerektirdiği takdirde, en az 3 yıl hapis cezası ile cezaland

17. Ceza Dairesi 2018/3655 E. , 2018/16991 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar ..., ... ve ... haklarında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıkların eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143. maddelerinde göre belirlenen 15 yıl olağan ve 22 yıl 6 ay olağanüstü zamanaşımı sürelerinin inceleme tarihi itibariyle gerçekleşmediğinin anlaşılmasına göre tebliğnamedeki kamu davasının düşürülmesi düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanıkların suç tarihinde geceleyin 01.30 da kilit sistemini zarar vererek çaldıkları araçtan teybi alarak aracı bilahare terk ettikleri, 26.07.2005 tarihli muhafaza altına alma tutanağına göre, başka hırsızlık eyleminden yakalanan sanık ...’un müştekiye ait teybi rızaen iade ettiğinin anlaşılması karşısında kısmi iade sağlanmış olması nedeniyle müştekinin kısmi iadeye muvafakat edip etmeyeceği sorulduktan sonra sanıklar hakkında TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılıp değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık ... hakkında hak yoksunlukları uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii ile sanık ...’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, lehe bozmanın hükmü temyiz etmeyen sanık ...’a sirayetine, 26.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.