Tebliğname No : 4 - 2011/57752
MAHKEMESİ : Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/05/2008
NUMARASI : 2007/624 Esas, 2008/505 Karar
SUÇ : Görevli memura direnme, hakaret

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/11/2006 tarihli ve 2006/6-213 Esas, 2006/229 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, Anayasa"nın 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/2, 232/6 ve 291/1-2. maddeleri uyarınca karar ve hükümlerde, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, sürenin ne zaman başlayacağı, mercii, başvuru şekli ve kanun yollarına başvurulmadığı takdirde hükmün kesinleşeceğinin tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesinin gerekmesi karşısında, incelemeye konu kararda başvuru süresinin ne zaman başlayacağı, mercii ve şekli gösterilmediği anlaşılmakla, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın olay gecesi müşteki polis memurlarının yasal arama kararı olmadan üstünü aradıkları, akabinde kendisini dövdükleri şeklindeki savunması karşısında; olayın başlangıcı ile gelişimi irdelenip hakkında TCK"nın 29 ve 129. maddelerinin uygulanması gerekip gerekmediği üzerinde durularak hukuki durumunun tayin ve takdiri lüzumunun gözetilmemesi,
Görevi yaptırmamak için direnme fiillini birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edilmesine rağmen, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
Sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminden ayrı olarak kazanılmış hakka konu teşkil etmeyen denetimli serbestlik tedbirine de hükmedilmesi gerektiğinin nazara alınmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 23/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.