17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10265 Karar No: 2020/217 Karar Tarihi: 08.01.2020
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10265 Esas 2020/217 Karar Sayılı İlamı
17. Ceza Dairesi 2019/10265 E. , 2020/217 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; Katılanın "Ben çobanım, olay tarihinde ... bağlı ... Köyüne bağlı ... burnu mevkiinde kendime ait hayvanları otlatıyordum, ormanlık alandı, kozan yoluna 20-25 m mesafedeydi, ben daha önce tanımadığım daha sonra adını öğrendiğim şahıslardan ... yanıma geldi, adaklık koyun olup olmadığını sordu, ... isimli şahıs adaklık sorunca hayvanlarını otlattığımı adaklık satış yerinin olmadığını ve satmadığımı söyledim, bu sırada diğer şahsın yolun kenarından bir tane tekeyi arabanın bagajına attığını görünce kendisine seslendim, diğer şahıs elini beline attı ve kes sesini dedi, şahsın üzerinde mont vardı, fermuar açıktı, elini beline attı, bende korktum, silah sıkar korkusuyla kendimi çalılıkların arkasına attım.." şeklindeki beyanı karşısında; atılı suçun, sanıkların katılan üzerinde etkili olan ve direncini kıran tehdit eylemleri sonucunda gerçekleştiğinin sabit olduğu, katılanın beyanlarının bir kısmına itibar edilip bir kısmına itibar edilmediği, ancak hükme esas alınan katılan beyanının bölünemeyeceği ve dolayısıyla yağma sucundan mahkumiyetleri yerine, suçun vasfında ve delillerini takdirinde yanılgıya düşülerek hırsızlık suçundan mahkumiyete karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/2. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının korunmasına, 08.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.