Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/6249 Esas 2020/1261 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/6249
Karar No: 2020/1261
Karar Tarihi: 11.02.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/6249 Esas 2020/1261 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı bir aracın karıştığı kaza sonrası hastane masraflarını ödeyen sigortacı, bu masrafları aracın işleteni ve sürücüsünden tahsil etmek istemiştir. Davalılar ise kaza tarihinde geçerli poliçe limiti ve kusur oranında sorumluluğu kabul etmediklerini belirterek davanın reddini savunmuşlardır. Mahkeme, delillere ve bilirkişi raporuna dayanarak davayı kısmen kabul etmiş ve tahsil edilmesi gereken tutarı belirlemiştir. Ancak dosya daha sonra temyiz edilmiş ve Daire, sorunun Sosyal Sigortalar Yasası'nın uygulanmasına ilişkin olduğunu tespit etmiştir. Bu nedenle Mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
506 sayılı Sosyal Sigortalar Yasası, mevzuatta ödeme yapan sosyal güvenlik kurumunun bu ödeme dolayısıyla 3. kişilere rücu olanağının olması halinde bu imkanın diğer taraf ülke tarafından da tanınacağını düzenlemektedir. Yasaya göre, bu tür uyuşmazlıkların İş Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir.

17. Hukuk Dairesi 2019/6249 E. , 2020/1261 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı mahkemenin görevsizliğine dair verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı ..."nin işleteni, davalı ..."in sürücüsü olduğu ve davalı ..."ya ... poliçesi ile sigortalı araç nedeniyle meydana gelen kazada yaralanan ... ve ... için müvekkili ... Hastalık Kasası tarafından ..."da yapılan tedavi giderleri için 16.546,08 EURO"nun davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, kaza tarihinde geçerli poliçe limiti ve kusur oranında sorumlu olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı ..., tedavi giderlerinin aracın sigortasından tahsil edilmesi gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı ..., usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; toplanan delillere ve alınan bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile 16.546 EURO"nun dava tarihinden itibaren kamu bankalarınca EURO"ya uygulanan yıllık en yüksek faiz oranıyla birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş, davalı ... vekili tarafından temyiz edilen karar, Dairemizin
2012/860 esas, 2013/1158 karar sayılı bozma ilamında; Davacı, ..., kaza nedeniyle oluşan tedavi giderlerinin sorumlulardan rücuen tahsilini talep etmiş olup, Türkiye ile ... arasında yapılan 01.11.1965 tarih 12121 sayılı sözleşme uyarınca sözleşmeye taraf ülkelerden birinin mevzuatında ödeme yapan sosyal güvenlik kurumunun bu ödeme dolayısıyla 3.kişilere rücu olanağının olması halinde bu imkanın diğer taraf ülke tarafından da tanınacağı hükme bağlanmıştır. Bu durumda uyuşmazlığın, dava tarihi itibariyle yürürlükte olan 506 sayılı Sosyal Sigortalar Yasası"nın uygulanmasına ilişkin olup olmadığının alınacak bilirkişi raporu ile tartışılması, buna göre öncelikle görev hususunun nazara alınarak mahkemenin görevli olup olmadığının belirlenmesi, 506 sayılı Kanunun uygulanmasına yönelik olduğunun tespit edilmesi halinde adı geçen yasanın 134.maddesi gereğince bu tür uyuşmazlıkların İş mahkemesinde çözümleneceğinin gözönünde tutulması gerektiği gereğine değinilmiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre davanın görev yönünden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece, uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 10,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 11/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.