Uyuşturucu madde ticareti yapma - 2313 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/6589 Esas 2020/478 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2017/6589 E.  ,  2020/478 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ORDU Ağır Ceza Mahkemesi
Suçlar : 1-Uyuşturucu madde ticareti yapma 2-2313 sayılı yasaya muhalefet
Hükümler : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Gerekçeli karar başlığında; "04/06/2014" olan suç tarihinin "02/06/2014" olarak yazılması ve "19/08/2014" olan tahliye tarihinin "18.08.2014" şeklinde yazılması,
2-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3-Samsun Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü tarafından suça konu uyuşturucu maddelerden alınan tanık numunelerin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Adli Emanetin 2014/494 sırasına kayıtlı daralı 44 gr uyuşturucu içermeyen bitki kırıntısının ve suçta kullanıldıklarına ilişkin kuşku sınırlarını aşan kesin ve yeterli delil bulunmayan "18 Adet şeffaf kilitli poşetin" sanığa iadesi yerine müsaderesine karar verilmesi,
4-Sanık hakkında TCK"nın 58/6-7. maddesi uygulanırken, sanığın cezalarının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyet hükmünü veren Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin hatalı olarak Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesi şeklinde yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi ve eksikliğin giderilmesi mümkün bulunduğundan;
1-Gerekçeli karar başlığındaki suç tarihi kısmından "02/06/2014" ibaresinin çıkarılarak yerine "04/06/2014", tahliye tarihi kısmından "18.08.2014" ibaresinin çıkarılarak yerine "19/08/2014" yazılması,
2-TCK"nm 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerlerine "Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK"nm 53. maddesinin 1 ve 2. fikralan ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi,
3-Hüküm fıkrasından müsadereye ilişkin kısmın çıkarılması ve yerine "Adli Emanetin 2014/494 sırasında kayıtlı mühürlü torba içerisinde daralı 8231 gr hint keneviri bitki kırıntısı ve Samsun Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü tarafından suça konu uyuşturucu maddelerden alınan tanık numunelerin TCK 54/4. maddesi gereğince müsaderesine, Adli Emanetin 2014/494 sırasına kayıtlı daralı 44 gr uyuşturucu içermeyen bitki kırıntısı ve Samsun Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü tarafından uyuşturucu içermeyen bu maddeden alınan tanık numune ile Adli Emanetin 2014/474 sırasında kayıtlı olan ve suçta kullanıldıklarına ilişkin kuşku sınırlarını aşan kesin ve yeterli delil bulunmayan 18 adet şeffaf kilitli poşetin sanığa iadesine" ibaresinin yazılması,
4-Hüküm fıkrasının sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması ile ilgili bölümlerinde yer alan "Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesi" ibaresinin çıkarılarak yerlerine "Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesi" ibaresinin yazılması ve "sanık ... yönünden" ibaresinden sonra gelmek üzere "cezanın infazından sonra" ibaresinin yazılması, Suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.