Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/3775 Esas 2018/1744 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK’nun 155/2, 51/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm,sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın ... Sitesi"nin yöneticiliğini yaptığı dönemde site kapıcısının sigorta prim taksitlerini yatırmadığı, sitenin iç ve dış boya cephesi için boyacıya ödenmesi gereken paranın bir kısmını ödeyip bir kısmı için ise site adına 3 adet 1.750 TL bedelli ve 1 adet 1.500 TL bedelli senet verdiği, daha sonra bu borcu ödemediği, kat malikleri kurulu kararı olmadan sitenin kalorifer kazanını sattığı, yöneticilik yaptığı döneme ilişkin işletme defteri ile gelir ve gider makbuzlarını kendisinden sonra yönetici olan şikayetçi ..."a teslim etmediği, bu şekilde üzerine atılı suçu işlediği iddia edilen olayda;
Sanığın aşamalardaki savunmasında;apartmanın gelirlerinin giderleri karşılayacak düzeyde olmadığını, kalorifer kazanını yönetim kurulunda görev yapanlarla beraber sattıklarını, apartman aidatlarının toplanamamasından dolayı sigorta primlerini yatıramadıklarını ve sitenin iç ve dış cephesi için senet verdiklerini, defterleri katılana teslim ettiğine ilişkin savunması; bilirkişi raporları ile ‘04.02.2007 tarih ve 36 nolu toplantıda 2006 yılına ilişkin denetim raporlarının okunarak raporların ibra edildiğine’ ilişkin karar alındığının tespiti karşısında; sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik mahkumiyete yeter, her türlü şüpheden uzak kesin delil elde edilemediği anlaşılmakla; sanığın atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmonulması,
Kabule göre de;
1-Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle sanığa fazla ceza tayini
2-Adli para cezasının belirlenmesi aşamasında uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin sübuta dair temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.