Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/14923 Esas 2018/27797 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/14923
Karar No: 2018/27797
Karar Tarihi: 19.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/14923 Esas 2018/27797 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2018/14923 E.  ,  2018/27797 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı isteminin özeti:
    Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı cevabının özeti:
    Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkeme kararının özeti:
    Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Somut olayda; dosyaya ibraz edilen 24.05.2012 tarihli kök raporda, hafta tatili hesaplamasında tanık anlatımlarından davacının ayın 2 hafta tatili gününde çalıştığı 2 hafta tatili gününde tatil yaptığının kabul edildiği, fazla mesai hesaplamasında ise çalışılan günlerde 07.00-18.00 saatleri arasında 11 saat mesai yaptığı, 1 saat yemek molası verildiğinde günlük 10 saat-7,5 saat=2,5 saat olmak üzere haftanın 6 günü çalıştığında 15 saat, 7 gün çalıştığında 17,5 saat fazla mesai yaptığı, haftada ortalama (15x2)+(17,5x2)/4=16,5 saat fazla mesai yaptığının kabul edildiği görülmektedir. Kök rapordan sonra Mahkemece, davacının ıslah dilekçesine karşı yaptığı zamanaşımı itirazı yönünden alınan 25.05.2014 tarihli ek rapor hükme esas alınarak fazla mesai ücreti alacağına hükmedilmiştir. Hükme esas ek raporda yeniden hesaplama usulü belirlenmemiş sadece zamamaşımı savunması dikkate alınarak miktarlar tespit edilmiştir. Ancak, hesaplama usulü kök raporda belirlenmiş olan fazla mesai ücreti alacaklarının miktarları hükme esas ek raporda tespit edilirken (davacının ayın 2 hafta tatili gününde çalıştığı 2 hafta tatili gününde tatil yaptığı ve haftanın 6 günü çalıştığında 15 saat, 7 gün çalıştığında 17,5 saat, haftada ortalama (15x2)+(17,5x2)/4=16,5 saat fazla mesai yaptığı) kabullerine aykırı olarak haftanın 6 günü ve haftanın 7 günü yapılan çalışmalar ayrı ayrı gösterilmeden devre başlarında (her ay) 4 haftada da 17,5 saat fazla çalışma yaptığı esas alınmak suretiyle hatalı hesaplama yapılmıştır. Diğer bir anlatımla, davacının bir ay içinde 4 haftada da 17,5 saat fazla çalışma yaptığı kabulüyle kök rapordaki kabule aykırı hesaplama yapılmıştır.
    3-Diğer yandan, temyize konu kararda kabul edilen alacaklar yönünden dava ve ıslah tarihi faiz başlangıçları olarak belirlenmekle birlikte dava tarihinden ve ıslah tarihinden itibaren faiz uygulanacak miktarlar açık ve net olarak ayrı ayrı gösterilmeksizin hüküm kurularak infazda tereddütlere sebebiyet verilmesine yol açılması yerinde olmamıştır.
    Yukarıda belirtilen hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.