Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18637 Esas 2018/27791 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/18637
Karar No: 2018/27791
Karar Tarihi: 19.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18637 Esas 2018/27791 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi emekli olduğu için iş akdi sona ermiştir. Davacı, kıdem tazminatı, hafta tatili ücreti, yıllık ücretli izin, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmektedir. Davalı, asıl işveren-alt işveren ilişkisi olmadığını iddia ederek davanın reddini talep etmektedir. Mahkeme, deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir. Yargıtay, fazla mesai ücretinin hesaplanmasında bazı hatalar olduğunu belirterek kararı bozmuştur.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu Madde 17, 41, 63, 64, 66 ve 67.
22. Hukuk Dairesi         2017/18637 E.  ,  2018/27791 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin iş akdine emeklilik sebebi ile son verdiğini beyan ederek kıdem tazminatı, hafta tatili ücreti, yıllık ücretli izin, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının çalıştığı şirketler ile müvekkili arasında asıl işveren- alt işveren ilişkisi bulunmadığını, ihale edilen işin anahtar teslimi olduğunu, talep edilen alacaklardan müvekkilinin sorumlu olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Fazla çalışma ücretinin hesaplanmasında, sadece Mayıs, Haziran, Temmuz, Ağustos ve Eylül dönemi için fazla çalışma yapıldığının kabulü yerinde ise de, kabul edilen haftalık fazla mesai saati hatalı olmuştur. Şöyle ki, hesaplama haftanın 3 günü 08:00-19:00 saatleri arası bir buçuk saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile 10,5 saat, haftanın 2 günü 08:00-17:00 saatleri arasında bir buçuk saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile 7,5 saat, Cumartesi günü de 08:00-16:00 saatleri arasında bir buçuk saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile günde 6,5 saat çalışarak toplamda 53 saat mesai yaptığı, buna göre davacının haftalık 8 saat fazla mesai yaptığı kabulüne göre yapılmıştır. Ancak hesaplamanın haftanın 3 günü 08:00-19:00 saatleri arası bir buçuk saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile 9,5 saat, haftanın 2 günü 08:00-17:00 saatleri arasında bir buçuk saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile 7,5 saat, Cumartesi günü de 08:00-16:00 saatleri arasında bir buçuk saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile günde 6,5 saat çalışarak toplamda 50 saat mesai yaptığı ve haftalık fazla mesai saatinin 5 saat olduğu dikkate alınarak yapılması gerekmektedir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.