Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1704 Esas 2018/27790 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1704
Karar No: 2018/27790
Karar Tarihi: 19.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1704 Esas 2018/27790 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2016/1704 E.  ,  2018/27790 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin mülga Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü"nde kadroya geçmeden önceki dönemde geçici işçi olarak çalıştığını, ancak bu hizmetlerinin kıdeminden sayılmadığını, geçici işçilikte geçen çalışmaların kıdeminden sayılarak derece ve kademesinin tespiti ile yeni derece ve kademesi dikkate alınarak ücret, yıpranma primi, akdi ikramiye ve ilave tediye alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar süresi içinde taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Davacı vekili tarafından 05.02.2015 tarihinde ıslah harcı yatırılmak suretiyle talep konusu işçilik alacakları miktar itibariyle artırılarak ıslah edilmiş, ıslah dilekçesi davalıya 19.02.2015 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı 23.02.2015 tarihli dilekçesi ile süresi içinde zamanaşımı def"inde bulunmuştur.
    Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ıslah tarihinden 5 yıl geriye gidilerek Şubat 2010 öncesi kısmın zamanaşımına uğradığı kabul edilmiş, hesaplama Şubat 2010 ve sonrası dönem dikkate alınarak yapılmış ise de, dava dilekçesinde kısmi istenen miktarın zamanaşımına uğramadığının gözetilmemesi hatalı olmuştur.
    Mahkemece bu husus gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, kararın bozulmasını gerektirmiştir.
    Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 19.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.