Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/715 Esas 2020/2443 Karar Sayılı İlamı

Eşe karşı basit yaralama suçundan hükümlü ..."nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a ve 29. maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası cezalandırılmasına ve cezasının aynı Kanun"un 50/1-f maddesi gereğince 2 ay süreyle kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına yönelik seçenek tedbire çevrilmesine dair Samsun 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 20.06.2013 tarihli ve 2012/820 Esas, 2013/626 Karar sayılı kararının 04.09.2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, hükümlünün ceza infaz kurumunda başka suçtan hükümlü olması nedeniyle seçenek yaptırımın infaz edilemediğinden bahisle değiştirilerek, 1 ay hapis cezası olarak kısmen infazına ilişkin Samsun 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.07.2019 tarihli ve 2012/358 Esas, 2013/547 Karar sayılı ek kararına karşı hükümlü tarafından yapılan itirazın reddine dair mercii Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.08.2019 tarihli ve 2019/1809 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 19.12.2019 tarihli ve 2019/16570 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.01.2020 tarihli ve 2019/135906 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, başka bir suçtan dolayı ceza infaz kurumunda bulunan hükümlü hakkında, 5237 sayılı Kanun"un 50/1-f maddesi gereğince 2 ay süreyle kamuya yararlı bir işte çalıştırılmaya çevrilmesine ilişkin Samsun 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 20.06.2013 tarihli ve 2012/820 Esas, 2013/626 sayılı kararın, infazının imkansız hale geldiği ve Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliğinin 45/1-c maddesine atıfla ceza zamanaşımı da yaklaştığı gerekçesiyle değiştirilmesi talebinde bulunulması üzerine, talebin kabulü ile hükümlünün elinde olmayan nedenlerle yaptırımın infazı mümkün olmadığından bahisle Samsun 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.07.2019 tarihli kararıyla seçenek tedbirin 1 ay hapis cezası olarak değiştirilmesine karar verilmiş ise de, hükümlünün, kamuya yararlı bir işte çalıştırma seçenek tedbirinin gereklerini yerine getirmede herhangi bir kusuru olmayıp, infaza ilişkin gecikmenin kendisinden kaynaklanmadığı ve bu nedenle hükümlünün lehine olan bir kararın aleyhine sonuç doğuracak şekilde 1 ay hapis cezası olacak şekilde değiştirilemeyeceği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Talebin hükme esas alınan suç ya da kararların niteliğine bakılmaksızın, hükmün infazı aşamasında disiplin cezaları, koşullu salıverilme, koşullu salıverilmenin geri alınması, denetimli serbestlik ve infazla ilgili diğer uyuşmazlıklardan kaynaklanan iş veyahut kararlardan olması dikkate alınarak; kanun yararına bozma isteminin kapsamına, talebin niteliğine göre; 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesi ve 30.01.2019 tarihli ve 30672 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 30.01.2019 gün ve 2019/1 sayılı kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler” kısmı uyarınca Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE ve dosyanın incelenmek üzere ilgili Daireye GÖNDERİLMESİNE, 10.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.