Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/1185 Esas 2020/6727 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1185
Karar No: 2020/6727
Karar Tarihi: 01.07.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/1185 Esas 2020/6727 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü, hırsızlık suçuyla ilgiliydi ve temyiz edildi. Yapılan incelemeler sonucu suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildi ve başka temyiz itirazları da reddedildi. Ancak, mahkeme kararında bazı hukuki yanlışlıklar tespit edildi. Sanığın eylemi TCK'nın 141/1. maddesindeki hırsızlık suçunu oluşturduğu halde TCK'nın 142/1-b maddesiyle değerlendirildi. Ayrıca, sanığın daha önce işlemiş olduğu suçlar da dikkate alınmadan cezası belirlendi. Son olarak, indirim yapılırken hapis cezası yanlış hesaplanmıştı. Bu nedenlerle karar bozuldu ve yeniden değerlendirilmesi istendi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi (Hırsızlık Suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi (Hırsızlıkta İşlenen Cürümler)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/2. maddesi (Ek Cezalar)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi (Nitelikli Hırsızlık)

13. Ceza Dairesi 2020/1185 E. , 2020/6727 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın kapısı kilitli olmayan ve fabrika işçilerine tahsisli servis aracından müştekilere ait cep telefonlarını çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde TCK"nın 142/1-b maddesiyle uygulama yapılması,
2-Sanık hakkında eylem sayısı dikkate alındığında 5237 sayılı TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca, olayın oluşuna uygun düşmeyecek şekilde değerlendirilme ile yasa da belirlenen en az oranda artırım yapılması,
3-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 43/2. maddeleri uyarınca hükmolunan 5 yıl 13 ay 3 gün hapis cezasından aynı Yasanın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması sırasında, hapis cezanın 5 yıl 27 gün yerine 5 yıl 25 gün olarak eksik hesaplanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 01.07.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.