MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahih bir keyfiyetin esbabı sübutiyesini tedarik maksadıyla resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahkemenin, sanığın atılı suçu katılan ile aralarındaki alacak bedelini belgelemek amacıyla işlediğinin ve bu haliyle eylemin 5237 sayılı TCK"nun 211. maddesindeki "Bir hukuki ilişkiye dayanan alacağın ispatı veya gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla belgede sahtecilik suçunu" oluşturduğu şeklindeki kabulünde bir isabetsizlik görülmediği ancak, bu maddenin 765 sayılı TCK"nda karşılığının bulunmadığı şeklindeki kabulünün isabetsiz bulunduğu, eylemin 765 sayılı TCK"nun 347. maddesine uyduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen ‘sahih bir keyfiyetin esbabı sübutiyesini tedarik maksadıyla resmi belgede sahtecilik" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 30.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.