Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değil isede;
5393 Sayılı Yasanın 15/son maddesine göre haczedilmezlik şikayetinin kabul edilebilmesi için mahcuzların kamu hizmetinde fiilen kullanılması gerekli bulunmaktadır. Belediye encümenince alınan kamuya tahsis kararının sonuca etkisi yoktur.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda 1052 parsel sayılı taşınmazın banka olarak kullanıldığı belirtilmiş, 112 ada 14 parsel taşınmazın ise düğün salonu olduğu ifade edilmiştir. Taşınmazlar fiilen kamu hizmetinde kullanılmadığı gibi belediyece gelir elde etmek amacı ile özel şahıslara kiraya verildiği dikkate alındığında 5393 sayılı yasanın 15. maddesinin olaya uygulanması mümkün değildir.
Bu durumda mahkemece isteminin reddine karar verilmesi gerekirken aksi düşünce ile ve eksik incelemeye dayalı olarak haczin kaldırılması yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 04/03/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.