Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/21087 Esas 2017/4416 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -
Davacı vekili; 07.03.2010 tarihinde davacının gayriresmi eşi... kulladığı kamyonet ile yaptığı çift taraflı trafik kazasında vefat ettiğini, davacının eşinin ölümü ile destekten yoksun kaldığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 3.000 TL"nin temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili; 24.04.2014 tarihli bedel artırım dilekçesi ile dava değerini 143.503,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; kazaya karışan aracın trafik sigortacısı olduklarını, sürücünün kendi kusuru ile neden olduğu kazadan dolayı davacının talep hakkı olmadığını, nikahsız eş için zarardan uygun indirim yapılmasını gerekeceğini ve başvuru yapılmadığı için dava tarihinden itibaren yasal faiz ile sorumlu olacaklarını beyan etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 143.503,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının temerrüt tarihi olan 28.03.2013"den itibaren avans faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, tazminat yönünden Dairemiz uygulamalarına uygun olarak yapılan hesaplamaları içeren uzman bilirkişi raporunun hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre; davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davalı sigortacı tarafından zorunlu trafik sigortalı araç, kullanım amacı hususi araç olup, dava dışı gerçek kişiye aittir. O halde, temerrüt faizi olarak yasal faize hükmedilmesi gerekirken, ticari faize hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün (6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi uyarınca) 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 2. bendindeki “avans faizi” ibaresinin hükümden çıkarılarak, yerine “yasal faizi” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 24/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.