Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/9895 Esas 2015/10834 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BOZÜYÜK SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/05/2013
NUMARASI : 2011/88-2013/275

Taraflar arasındaki davadan dolayı Bozüyük Sulh Hukuk Hakimliğinden verilen 23.05.2013 gün ve 88-275 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı A.. D.. tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
Dava, ecrimisil istemine ilişkin olup mahkemece davalılar Hatice ve Zeliha yönünden davanın reddine;davalı Asiye yönünden ise davanın kısmen kabulü ile 1.500,00 TL ecrimisilin davalıdan tahsiline karar verilmiş ve hüküm davalı Asiye tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; yerel mahkemelerce kurulan hükmün temyizinin mümkün olup olmadığı, bir başka deyişle temyiz yoluna başvurulabilirlik sınırı yerel mahkemelerin karar tarihine göre ve temyiz istemi hangi karara yönelik ise o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmüne göre belirlenir (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.4.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı)
Hemen belirtilmelidir ki; 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesinde açıklanan yargı denetimine ilişkin kesinlik sınırı, 4146, 5219, 5236 sayılı Yasalara ve bu yasalar gereğince uygulanan ve her yıl Maliye Bakanlığınca yayımlanan yeniden değerlendirme oranına göre 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00-TL’ya yükseltilmiştir.
Somut olayda; davalı Asiye yönünden hükmedilen ecrimisil miktarının 1.820,00 TL"nın altında kaldığı açıktır.
Hal böyle olunca; incelenmesi istenilen kararın miktar itibariyle kesinlik sınırı içerisinde kaldığı, öte yandan niteliği itibariyle kesin olan kararların temyiz edilmeleri halinde temyiz istemi hakkında yerel mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği kuşkusuzdur.
Bu nedenle, (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollamasıyla) davalı Asiye"nin 29.07.2013 tarihli temyiz dilekçesinin REDDİNE, 16.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.