MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Asıl karar: Dolandırıcılık suçundan mahkumiyet, Hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet
Ek karar: Temyiz talebinin reddi.

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.04.2009 gün 214/98 sayılı ve benzer birçok kararında açıklandığı üzere gerek yüze karşı gerekse yoklukta verilen hüküm ve kararlarda başvurulabilecek yasa yolunun, süresinin, başvurulacak mercii ile başvuru şeklinin hiçbir duraksamaya yer vermeyecek biçimde açıkça belirtilmesi zorunludur. Sanık ..."ın yokluğunda verilen hükümde temyizin başlangıç süresi bakımından “bugünden itibaren” denilmek suretiyle sanığın yanıltıldığı anlaşılmakla; sanığın sonradan tayin ettiği müdafiinin 10.04.2012 tarihli temyiz dilekçesinin öğrenme üzerine süresinde verilmiş temyiz dilekçesi olarak kabulü gerektiği anlaşılmakla, mahkemenin 22.06.2012 günlü ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede gereği görüşüldü;
I- ... müdafiinin nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231/12. maddesi uyarınca temyizinin mümkün olmayıp, itiraz yasa yoluna tabi olduğu cihetle, sanık müdafiinin vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, vaki istemin itiraz olarak kabulü ile dava dosyasının merciince karara bağlanmak üzere mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
II- Sanıklar ... ve .... müdafilerinin resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından TCK"nun 53. maddesinin uygulamasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak yerlerine “53. maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine, maddede yazılı diğer haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.