Esas No: 2021/18999
Karar No: 2022/13907
Karar Tarihi: 17.10.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18999 Esas 2022/13907 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi, nitelikli hırsızlık suçundan verilen hükümden dolayı yapılan temyiz isteminin gerekçesiz olduğunu belirledi. Ancak yapılan incelemede, suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak sanık için zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmediği ve savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hüküm kesin hukuka aykırılık hali oluşturduğu tespit edildi. Bu nedenle hüküm, bozularak dosyanın gereğinin ifası için 4. Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderildi. Kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nın 288, 294, 301, 150/3, 196/2, 188/1, 289/1-e ve 304/2-a maddeleridir. CMK'nın 288. maddesi, temyizin hukuka aykırılık nedenine dayanacağını belirtmektedir. CMK'nın 294. maddesi, temyiz sebebini gösterme zorunluluğunu belirtmektedir. CMK'nın 301. maddesi ise Yargıtay'ın inceleme kapsamını düzenlemektedir. CMK'nın diğer maddeleri ise suçun niteliği, cezanın alt sınırı, zorunlu müdafii atanması, savunma hakkının kısıtlanması ve hukuka aykırılık hali gibi konuları düzenlemektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanığın temyiz isteminin gerekçesiz olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. ve 196/2. maddeleri uyarınca sanık ...’a zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1. ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması ve bu hususun CMK’nın 289/1-e maddesi uyarınca kesin hukuka aykırılık hali oluşturması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 4. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmesine, 17.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.