Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/15981 Esas 2016/7149 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ..."ın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanıkların müştekinin ikamet ettiği apartmanın odunluk kısmından çalmak amacı ile eşyaları bir bavula doldurdukları aşamada fark edilmeleri üzerine kaçtıklarının ve herhangi bir eşya çalamadıklarının anlaşılmasına göre hırsızlık suçu yönünden maddi zarar bulunmadığı, konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden de maddi nitelikte bir zararının söz konusu olmamasına göre, sanığın suç tarihi itibariyle adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğunun anlaşılması ve sanığın bir daha suç işlemeyceği kanaatinin oluşması nedeni ile erteleme hükümlerinin uygulanması karşısında; hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçları yönünden “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği” hususu tartışılarak 5271 sayılı CMK.nın 231/5. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken, "zararın giderilmemiş olması" şeklindeki yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- Suçun birden fazla kişi tarafından birlikte işlediğinin anlaşılmasına karşın; sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 119/1-c maddesinin uygulanmaması,
3- Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, CMUK 326/son gereği sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış haklarının gözetilmesine, 02/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.