Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/4277 Esas 2007/446 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi     :  İstanbul 6. İş Mahkemesi
Tarih               : 19.10.2005
No                   : 394-667  
                       
Davacılar murislerinden dolayı  ölüm aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine  karar vermiştir.
Hükmün davacılardan F.Ö.  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava sigortalı Ahmet Özyürek"in 22.06.1996 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu 21.12.1999 tarihinde ölümü nedeniyle davacı anne ve babasına iş kazası sigorta kolundan ölüm geliri bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin reddine karar verilmiştir.Karar davacılardan F.Ö. tarfından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğinden  sigortalının bekar olarak 21.12.1999 tarihinde ölümünden sonra anne ve babasının S.S.K."na müracaat ederek aylık tahsisi talebinde bulundukları, davalı Kurumca yapılan tahkikat sonucunda sigortalının ana ve babasının yeterli miktarda gayrı menkullerinin bulunduğu, oturdukları evin kendilerine ait olduğu, kendi geçimlerini sağlıyabilecek bir durumda bulundukları, çiftçilik gelirlerinin bulunduğu gerekçesi ile tahsis taleplerinin reddedilerek 25.02.2003 tarihli yazı ile hak sahiplerine bildirildiği, anne F.Ö."in herhangibir sosyal güvenlik kurumuna tabi çalışması bulunmadığı gibi bunlardan her ne ad altında olursa olsun gelir ve aylık almadığı anlaşılmaktadır.
Sigortalının ölüm tarihinde  ve davacının isteminin davalı Kurumca  reddedildiği  tarihte  yürürlükte bulunan  506 sayılı  Yasa"nın 24. maddesinde " geçimi  sigortalı tarafından sağlandığı  belgelenen "  ibareleri 29.7.2003  tarihli 4958 sayılı Yasa"nın  35. maddesi ile değiştirilerek " sosyal güvenlik kuruluşlarına tabi  çalışmayan veya 2022 sayılı yasaya göre  bağlanan  aylık hariç olmak üzere  bunlardan her  ne ad altında  olursa olsun  gelir veya aylık  almayan "  ibareleri  getirilmiştir.  Bu tür yasaların yürürlüğe girmeleri ile birlikte  derhal tesirini husule getireceği  tartışmasızdır. Bu gibi durumlarda kanunların geriye  yürümesi değil ani etkisi söz konusudur. H.G.K."nun 06.04.2005 tarihli, 2005-10-183 Esas, 2005-241 Karar nolu kararıda bu yöndedir.
Hal böyle olunca;Davacı anne F.Ö."in yasa değişikliğinin yürürlüğe girdiği 6.8.2003 tarihinden itibaren aylığa hak kazandığının kabulünün gerekeceği açık-seçiktir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı F.Ö."in bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 23.01.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.