MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ




Taraflar arasında görülen davada Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02/06/2016 tarih ve 2016/1191-2016/1194 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisi ... davalı banka şubesinde bulunan hesaplarındaki paraların bilgi ve rızası dışında kaybolduğunu ayrıca, müşterek hesap açma talimatı, imza kartonu, bankacılık işlemleri sözleşmesi, hesap kapama işlemi belgeleri ve talimatlara dair belgelerin de yok edildiğini, verdiği iddia edilen bir talimattaki imzanın da sahte olduğunu, bu durumun müvekkilleri tarafından diğer mirasçı aleyhine açılan davada fark edildiğini, davalı tarafından yapılan tüm işlemlerin usulsüz ve hukuka aykırı olup, müvekkillerini zarara uğrattığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 2.000,00 TL"nin olay tarihinden itibaren mevduatlara uygulanan en yüksek banka faiziyle davalıdan tahsilini ve hükmün ilanını talep ve dava etmiştir.
Mahkemece iddia ve dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, tüketiciler ile ilgili hükümler içeren 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un 28/05/2014 tarihinde yürürlüğe girmiş olup, anılan Yasa’nın 3/1-k, l maddesinde tüketici ve tüketici işleminin tanımlandığı, somut olayda davalı bankanın tacir olduğu tartışmasız olmakla birlikte, davacı gerçek kişilerin tacir olduğu iddia ve ispat edilmediği gibi, davacıların murisinin davalı bankadaki hesaplarının bireysel müşteri hesabı olması nedeniyle hesap sahibi ve dolayısıyla onun haklarına dayanarak dava açan davacıların tüketici olduğu, dolayısıyla tüketici işleminden kaynaklanan alacağa ilişkin işbu davada tüketici mahkemelerinin görevli olduğu gerekçesiyle, mahkemenin görevsizliği nedeniyle davanın dava şartı yokluğundan usulden reddine, karar kesinleştiğinde ve talep edildiğinde dosyanın görevli ve yetkili Adana Nöbetçi Tüketici Mahkemesi’ne gönderilmesine karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 107,80 TL harcın temyiz edene iadesine, 15/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.