Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/16039 Esas 2007/376 Karar Sayılı İlamı

Davacılar murisinin  iş kazası sonucu  ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın  ödetilmesine karar  verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacılar, davalılardan S. Gen. Müd. ve S. Uluslararası  Nak. Lld. Şti.  vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa  25.7.2006 günlü oturumda tefhim edilen kısa kararda davacı Anne H.U.için 4.000 YTL manevi  tazminat hükmedildiği halde gerekçeli kararda  400 YTL manevi tazminata    hükmedildiği, tefhim edilen kısa karar ile, gerekçeli kararın aykırı olduğu tutanağın ve Kararın incelenmesinden açıkca anlaşılmaktadır. Öte yandan konuyla ilgili 10.4.1992 günü ve 991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde  karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacılar ile  davalılar  S. ve   S.  Uluslararası  Nakliyat  Ltd. Şti. vekillerinin   bu yönleri amaçlayan temyiz itirazların kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine  göre tarafların  diğer temyiz  itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına temyiz  harcının istek halinde  temyiz edenlere iadesine, 22.1.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.