5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’na aykırılık suçundan sanık ...’in anılan Kanunu’nun 81/9-1-b maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 647 sayılı Kanun’un 6. maddesi gereğince ertelenmesine dair İstanbul 2. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 14/11/2006 tarihli ve 2006/194 esas, 2006/884 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde suç işlediğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine, sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’un 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasına, sanığın 5846 sayılı Kanun’un 81/4. maddesi ve 5237 sayılı Kanun’un 62/1 ve 52/2-4. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 80,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığa verilen hapis cezasının aynı Kanun’un 51/1. maddesi uyarınca ertelenmesine ve 1 yıl süre ile denetime tabi tutulmasına ilişkin aynı Mahkemenin 16/06/2016 tarihli 2016/119 esas, 2016/333 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 13/09/2017 gün ve 5381 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/10/2017 gün ve KYB-2017/53295 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 51/3. maddesinde yer alan, "cezası ertelenen hükümlü hakkında, bir yıldan az, üç yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir. Bu sürenin alt sınırı, mahkûm olunan ceza süresinden az olamaz.” hükmü karşısında, sanık hakkında 14/11/2006 tarihli kararda belirtilmemesine karşın, denetim süresinin 1 yıl 8 ay olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Erteli hapis cezası bulunan sanığın deneme süresi içerisinde 19/02/2007 tarihinde yeniden suç işlediği ihbarı üzerine İstanbul 2. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesi tarafından 2016/119 esas sayılı dosya üzerinden yapılan yargılama sonucunda, deneme süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlediği anlaşılan sanık hakkında uyarlama yargılaması yapılarak sonuç cezanın aynen infazına karar verilmesi gerekirken, ikinci kez erteleme kararı verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İstanbul 2. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 16/06/2016 tarihli 2016/119 esas, 2016/333 sayılı kararının CMK"nun 309/4-c maddesi uyarınca aleyhe tesir etmemek ve yeniden yargılamayı gerektirmemek üzere BOZULMASINA, 12/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.