Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5759 Esas 2018/11099 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan TCK"nın 179/3-2, 2/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan Hacıbektaş (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 08/07/2014 tarih ve 2013/94 E. 2014/58 K. sayılı, 09/09/2014 tarihinde kesinleşmiş bulunan ilamı ile hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilip, 5 yıl denetim süresi belirlenen sanığın denetim süresi içinde 10/03/2015 tarihinde işlediği trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu nedeniyle Hacıbektaş Asliye Ceza Mahkemesinin 26/05/2015 tarih ve 2015/58 E. 2015/148 K. sayılı ilamı ile mahkumiyetine karar verildiği ve bu hükmün 29/06/2015 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Hacıbektaş Asliye Ceza Mahkemesinin 22/09/2015 tarihli ve 2015/122 Esas, 2015/223 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2010/140 - 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
TCK"nın 50/3. maddesi uyarınca, daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş sanıkların kısa süreli, diğer sanıkların ise otuz gün ve daha az süreli hapis cezalarının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı yaptırımlara çevrilmesi zorunlu olup, daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olan sanık hakkında hükmedilen 25 gün hapis cezasının TCK"nın 50/3 maddesi gereğince seçenek yaptırımlara çevrilmesi zorunluluğunun gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 21/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.